Δειλά, νωχελικά σχεδόν
εξομολογούμαι στη σιωπή,
έρπουσα σαύρα στη ζωή,
προσαρμοζόμενη στην αυλή,
στην ζωή
μεγαλώνω.
Μεγαλώνω
με το χρόνο δε μαλώνω.
Σάββατο του Λαζάρου έφυγες.
Μεγαλώνω
κι ο χρόνος ο ιστορικός
μέσα μου αυξάνει.
Άλλη μια μέρα
θηρευτής εικόνων, αναμνήσεων,
η μνήμη,
ενθυμούμαι.
Μεγαλώνω και θυμάμαι.
Άλλη μια μέρα...
Υ.Γ. Για να δείτε πως πέρασα την ώρα μου όταν πήγατε για εφημερίδες.
